Moción, declaración de Florencia a cultura como elemento de cohesión social

Mª Teresa García Guillán, concelleira do PSdeG-PSOE da Pobra do Caramiñal, integrada no Grupo Mixto, ao abeiro do disposto no art. 97.3 do R.O.F., para o seu debate na vindeira sesión plenaria, presenta ó Pleno unha moción sobre os principios da Declaración de Florencia e a cultura como elemento de cohesión social.

EXPOSICIÓN DE MOTIVOS

O pasado 4 de outubro a UNESCO aprobou a Declaración de Florencia, na que se recoñece a cultura como parte do benestar cidadán e como un vehículo de desenrolo sostible. Con esta Declaración a UNESCO solicita que a cultura se sitúe no centro das políticas de desenrolo e constitúe un paso moi importante para que Nacións Unidas fixe os novos obxectivos para a nova Axenda de Desenrolo Post 2015.

Unha dobre perspectiva que entende a Cultura desde unha dobre dimensión; como motor de desenrolo sostible como dun dereito necesario para a cohesión social. Esta perspectiva constitúe unha oportunidade para España e especialmente para os seus municipios.

A cultura é un piar fundamental da nosa identidade como sociedade, é parte indispensable do Estado do Benestar e un factor que pode contribuír moito ao desenrolo económico sostible e a creación de emprego de calidade. Ao tempo a cultura desempeña un papel esencial á hora de configurar a imaxe da nosa sociedade, transmitir valores, definir identidades e é, ante todo, un elemento esencial para desenrolar plenamente a cidadanía democrática, imprescindible para a convivencia. Onde mellor se poden apreciar estes elementos positivos é nos pobos e cidades que non podemos esquecer son os principais axentes de promoción cultural, participación social na mesma e onde o patrimonio histórico máis próximo e presente está na vida cotián.

É necesario, pois, trasladar desde os poderes públicos e as entidades locais a idea de que o acceso á cultura é parte do benestar, que a súa promoción é boa para o desenrolo económico e necesario para asegurar a cohesión social.

Así o fixo a UNESCO ao ratificar a Declaración de Florencia, na que precisamente  chama en particular aos gobernos, a sociedade civil e ao sector privado a mellorar as  capacidades humanas e institucionais nos marcos xurídicos, a apoiar novos modelos de colaboración e estratexias de inversión innovadoras e establecer obxectivos de referencia que permitan avaliar a contribución da cultura ao desenrolo sostible. En definitiva, facer que a cultura se sitúe no centro das políticas de desenrolo sostible, por a súa capacidade non solo de crear riqueza senón tamén de lograr cohesión social. A Administración Local é a máis adecuada para desenrolar esta estratexia é ao tempo a que maior potencial pode aproveitar da mesma en cohesión, participación cidadán e desenrolo local.

Esta perspectiva aporta unha visión de oportunidade para xerar benestar e contribuír á saída da crises. En España a cultura constitúe máis do 3,5% do PIB e o 2,6% do Emprego o que o converte nun sector estratéxico no que ademais presentamos unhas vantaxes competitivas excepcionais que nos permiten ter unha confianza reforzada nela. Ademais en España o coidado e promoción do noso patrimonio histórico cultural, a potenciación de sectores industriais da creatividade e acercar os seus beneficios aos cidadáns, é unha ferramenta excepcional para fomentar o reequilibrio territorial e apostar polo desenrolo rural de forma sostible.

A realidade é que o Goberno de España demostrou unha incapacidade absoluta para poñer o potencial de desenrolo da nosa cultura. Decisións como a subida do IVE ao tipo máis alto de Europa, a redución sistemática dos recursos nos Presupostos Xerais do Estado 2015 para a conservación do patrimonio, a agonía do 1% cultural e a incapacidade para impulsar unha norma sobre mecenazgo que estimule o potencial do sector en etapas de crises, demostra unha falta evidente de confianza na cultura como motor de desenrolo e xeradora de benestar. Mentres o resto de Europa establece que a cultura mediante o seu programa Europa Creativa, sexa un sector estratéxico de futuro, o Goberno de España afoga o seu potencial e se separa da liña trazada pola maior parte dos países de Europa.

A propia Declaración de Florencia sinala a importancia que da a declaración ás entidades locais e as cidades como laboratorios de desenrolo sostible que permiten deseñar e realizar políticas de desenrolo que sexan sostibles e innovadoras. Entendemos que estes obxectivos son especialmente valiosos para os municipios e cidades que deben camiñar cara a novos modelos de colaboración e estratexias de inversión innovadoras para apoiar a investigación, a innovación e a produción local de bens e servizos culturais. Máis aínda son probablemente onde máis posible sexa garantir a participación cidadán na creación e na xestión cultural, especialmente no deseño e desenrolo das políticas culturais públicas.

Por todo iso, este grupo que represento solicita a adopción dos seguintes

ACORDOS:

1.      Apoiar a resolución contida na Declaración de Florencia, na que pide que a cultura se sitúe no centro das políticas de desenrolo sostible, pola súa capacidade non soamente de crear riqueza e emprego, senón tamén de lograr cohesión social.

2.      Crear unha estratexia Española de obxectivos para a cultura en colaboración cas Comunidades Autónomas.

3.      Instar ao Goberno de España a baixada  inmediata do IVE para bens e servizos culturais ao 5% e a elaboración dunha auténtica lei de mecenazgo que permita o estímulo da demanda cultural e promova a participación social na cultura.

4.      Instar ao Goberno de España a revitalizar a estratexia de coidado, promoción do patrimonio histórico cultural, especialmente cos programas vinculados ao 1% cultural.

A Pobra do Caramiñal, 15 de novembro de 2014.