Todos os anos,
o día 25 de novembro, Día Internacional contra a Violencia de Xénero recordamos
ás vítimas, porque aínda queda moito por facer. As mulleres seguen morrendo ano
tras ano por este terrorismo machista, seguen sufrindo na súa vida e na dos
seus fillos e fillas agresións físicas e psicolóxicas, seguen vivindo,
demasiadas veces en silencio, un inferno do que é moi difícil escapar. E
berramos que o machismo mata. Non obstante este ano, 2012, o berro debe ser
maior, porque a violencia de xénero está a caer no esquecemento. Agora, o
Goberno non condena os asasinatos, non sensibiliza, está a deixar de prestar
apoio ás vítimas
Hai un ano que
o Partido Popular gañou as eleccións e España xa retrocedeu 14 postos no Índice
do Foro Económico Mundial. Catorce postos que se traducen nun record de pasos atrás. Cada día
as mulleres españolas teñen máis dificultades para ter un emprego, para facer
compatible a súa vida laboral e familiar, para acceder á educación, a sanidade,
ou a atención social, para exercer os seus dereitos sexuais e reprodutivos,
para incorporarse a espazos de participación e toma de decisións.
O máis
sangrante de todos estes pasos atrás é o que afecta ao dereito das mulleres a
vivir sen Violencia de Xénero. No primeiro comunicado oficial da Ministra
responsable, Ana Mato, tratouse como "violencia no ámbito familiar" o
asasinato machista dunha muller ás mans da súa parella. Acababa de empezar a
marcha atrás. Fai unhas semanas, unha nai e un pai esnaquizados enterraron unha
nena de 13 anos, cuxa proxenitora denunciara o perigo que o axexaba e non
obtivo a protección suficiente, un fallo claro do sistema.
Mentres se daban estes e
outros moitos gravísimos feitos, asistimos a unha serie de recortes. Os
primeiros empezaron en Galicia co Goberno de Núñez Feijóo con: drásticos
recortes nos orzamento da Xunta de Galicia destinados a políticas de Igualdade
de 79,5 % nas acción para a igualdade protección e promoción da muller,
importantes retrocesos lexislativos, supresión de estruturas como o SGI ou
debilitamento dos Centros de Información á Muller (CIM,S), clara perversión na
execución do orzamento destinando unha boa parte a apoio de redes
ultraconservadoras que traballan na contra dos dereitos das mulleres, etc. En
definitiva, unha clara política regresiva que pon en perigo os avances acadados
nos últimos anos na loita contra a violencia de xénero.
A todos estes recortes e
retrocesos que se deron en Galicia, súmanse neste último ano outros realizados polo Goberno presidido por Rajoy
Brey que mesmo ten calificado de propaganda as campañas de sensibilización
social. A prevención e a sensibilización son fundamentais para conseguir a
complicidade da sociedade e do ámbito, como son imprescindibles para que as
mulleres poidan reunir forzas abondo e afrontar a denuncia da violencia que
sofren. A prevención é o inicio do camiño para saír da violencia, e, a partir
de aquí, as Administracións Públicas deben poñer en marcha todos os recursos
necesarios para protexer e apoiar a súa decisión.
Dende o ano
2011 o Presuposto do Goberno do Estado para a prevención integral da violencia
de xénero viuse reducido nun 27%, máis de 8 millóns de euros. Nos presupostos
para o 2013, mesmo o Goberno recortou nun millón de euros os Programas de
asistencia social para mulleres vítimas e menores expostos á violencia. O
Observatorio de Violencia de Xénero do Consello Xeral do Poder Xudicial xa fixo
unha seria advertencia: os recortes son responsables de que moitas mulleres retiren
a denuncia, posto encóntranse nunha situación de desprotección tras presentala.
Polo tanto, podemos afirmar que estes recortes en políticas de igualdade están
a poñer en situación de risco as mulleres e, con elas, as súas fillas e os seus
fillos.
Denunciamos os
significativos recortes en prevención, sensibilización e protección das
mulleres, e das súas fillas e fillos, fronte á violencia de xénero, e invita ás
organizacións e aos outros partidos políticos a defender, de forma conxunta,
que non se reduzan os presupostos e recursos necesarios para poder seguir
realizando campañas de prevención, sensibilización e apoio ás mulleres;
ademais, cremos imprescindible que se desenvolva un plan específico de
actuacións para protexer aos e as menores fronte á violencia de xénero que
sofren xunto ás súas nais.
Por todo iso, este grupo que represento solicita a adopción dos seguintes
ACORDOS
- Este Concello comprométese a non reducir presupostos, servizos nin recursos para combater a violencia de xénero.
- Instar á Xunta de Galicia a:
a. Axilizar os trámites necesarios para a inmediata posta en
fucionamento do Centro de Recuperación Integral para mulleres vítimas
da violencia de xénero, una obrigación incluída na Lei 11/2007, galega para a prevención e o
tratamento integral da violencia de xénero
b.
Impulsar os órganos consultivos e de participación da Lei
11/2007, galega para a prevención e o tratamento integral da violencia de
xénero, de xeito que cada órgano estea regulado de
forma independente para garantir a súa comprensión e facilitar o control das
súas actividades. Incorporando á composición dos tres órganos a representación
de asociacións profesionais de igualdade e persoal técnico especializado en
igualdade, así como profesionais que estean
traballando no ámbito do tratamento da violencia de xénero, que son quen
está a desenvolver no día a día o traballo técnico relacionado co igualdade de
mulleres e homes.
c. Definir a estratexia da Xunta de Galicia no ámbito da sensibilización e
da prevención en contra da Violencia de Xénero.
d. Promover acordos para a formación de profesionais dos Medios de
Comunicación para a mellora do tratamento informativo das situacións de
violencia contra as mulleres.
e. Incidir en mecanismos de apoio de prevención e apoio ás vítimas para que
as mulleres non se vexan forzadas a retirar a denuncia.
f. Mellorar a coordinación entre os órganos xudiciais e os organismos que
deben procurar as medidas de asistencia e protección social reforzando o Punto
de Coordinación das Ordes de Protección.
g. Reforzar os servizos de atención a menores vítimas directas e indirectas
da violencia de xénero na súa atención e a recuperación das súas secuelas, ao
obxecto de romper o círculo da transmisión interxeneracional da violencia.
h. Que
as axudas económicas recollidas
na lei galega sexan abonadas ás mulleres vítimas de violencia de xénero, que
acrediten formalmente as condicións establecidas, nun prazo non superior a 15 días.
i. Crear
un programa específico para mulleres
discapacitadas que sofren violencia de xénero, debido a súa situación de
especial vulnerabilidade
j. Promover a responsabilidade social corporativa das empresas a fin de
lograr unha alianza empresarial contra a violencia de xénero.
- Así mesmo, instamos á Xunta de Galicia a esixir do Goberno do Estado que non reduza os presupostos, os programas, actuacións nin servizos dirixidos a combater a violencia de xénero e atender ás mulleres.
A
Pobra do Caramiñal, 15 de novembro de 2012
