O Real Decreto ó que se acolleu o goberno de Isaac Maceiras, de data do 1 de xullo, é unha medida extraordinaria e urxente como a do ano 2009, que se facilitaba as Entidades Locais o saneamento de débedas pendentes de pago con empresas e autónomos. Esta norma ofrecía a oportunidade de concertar operacións de endebedamento para financiar remanente de tesourería negativos e obrigacións vencidas.
Como a difícil situación económica se mantén e persisten as dificultades do acceso ó crédito se adoptan con este Real Decreto novamente medidas urxentes e de carácter extraordinario para que as Entidades locais podan cumprir cas obrigacións das empresas e autónomos que contratan.
En xullo do ano 2009 convocouse e desconvocouse un pleno para acollerse ó R/D 5/2009 e pedir un crédito por 1 millón de euros para facer fronte as débedas cos provedores. Deron marcha atrás porque según dicían daquela “iso nun concello pequeno, hipoteca o futuro”. Naquel momento os técnicos disque lle dixeran que acollerse ó decreto era sinónimo de “ter que subir impostos” e que “o concello quedaba hipotecado”. Dicían que o cambio de idea era porque optaban a outro tipo de operación para pagar débedas.
Declaraban entonces que cando se dera conta da liquidación do ano 2008 poñerían en marcha un plan de saneamento financieiro para os próximos 3 anos do que nunca nada se supo.
Alardeaban de que o máis fácil sería optar por ese decreto, “pero con iso hipotecamos o concello” dicían.
Todo isto chámase coherencia, “donde dije digo ahora digo diego”. No ano 2009 descartaban a opción de acollerse ó R/D por ter 6 anos de vixencia e que o concello quedaría hipotecado si o remanente de tesourería fose negativo.
Pois ben cúmprense as mesmas premisas, o remanente de tesourería de 2008 é: -1.714.000 euros; 2009: -2.024.000 euros: 2010 -2.009.000 euros e si a liquidación do ano 2011 presenta un remanente de tesourería negativo, (como parece ser salvo que este concello xogue a lotería e lle toque), tampouco poden hipotecarse durante os anos que dura o crédito (2012, 2013, 2014).
Isto chámase falta de rigor e de coherencia cas contas. Perdemos dous anos e case 700.000 euros que podían estar solucionándolle a vida a moitas destas pequenas empresas. Agora solo lle permiten endebedarse por 321.000 euros , se hipotecan por case 318.000, e no 2009 podían solicitar ata 1 millón de euros.
Os que realmente están financiando a este concello son eses autónomos que resisten facturas sen pagar desde o ano 2004, 2006, 2007, 2009, 2010 e 2011. O noso recoñecemento a estes heroes por soportar tanto tempo sen pechar a porta dos seus negocios e ser eles os que realmente sofren a crise porque a Administración non os ten en consideración e opta por outras prioridades.
Coherencia e rigor é o que pedimos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario